KIERKEGAARD ON THE POLITICAL FORM OF DESPAIR

Apstrakt

Čini se da u naše vreme političko očajanje prevladava nad drugim političkim perspektivama u pogledu života građanina, njegovog odnosa sa državom, njegove povezanosti sa sugrađanima, njegovog učešća u političkom procesu etc., ali najviše od svega ono nastupa kao prikriveni politički faktor koji prožima sve stupnjeve političkog života. Za Kjerkegora, očajanje je stanje bitka, a ne samo privremeno osećanje ili ogorčenje prema životu. U njegovoj teoriji, očajanje je situacija koja se podudara sa gubitkom našeg sopstva; a postoji i političko sopstvo koje se gubi. To se tiče stanja u kojem neko ostaje vezan za pogrešan pojam o svom sopstvu, ali i o drugima. Prema nekim istraživanjima, to implicira da postoji koherentna veza između ljudske i političke ontologije u Kjerkegorovoj filozofiji. Iz ove prizme, jedno od iskrivljujućih ogledala političke realnosti i, prema tome, jedan od krivaca za gubitak realističnog shvatanja političkih fenomena jesu mas-mediji. Danski filozof okreće se protiv štampe svog vremena da bi odbranio subjektivnost kao glavni element u političkom procesu, tesno povezan sa istinom i individualnošću. Politika ne može biti autentična ukoliko ne potiče iz istrajnog spoznavanja egzistencijalnog očajanja. Ono političko uvek je deo onoga egzistencijalnog; to je glavna tvrdnja u Kjerkegorovoj misli.