TRANSCENDIRANJE SMRTI: BIOETIČKA RAZMATRANJA POSTHUMNE VEŠTAČKE OPLODNJE

Apstrakt

Posthumna veštačka oplodnja predstavlja metod medicinski pomognute reprodukcije koji je etički kontroverzan. Taj metod, koji je razvijen kao rezultat tehnološkog napretka na polju medicine, za cilj ima začeće, trudnoću i rođenje dece koja su, od samog početka svog postojanja, lišena roditelja usled njegove smrti. To pobuđuje bioetička pitanja u vezi sa pristankom preminulog, prava deteta i namere preživelog partnera. Posthumna veštačka oplodnja predmet je intenzivne kritike i postala je pitanje pravnog, političkog i etičkog interesa. Bioetički dijalog pokreće pitanje mogućnosti ljudskog bića da ovim metodom reprodukcije transcendira smrt, čime se započinje neprekidni ciklus etičko-filozofske debate. Ovaj članak doprinosi postojećem korpusu literature o pitanju posthumne veštačke oplodnje tako što nudi obuhvatan pregled i analizu implikacija i zabrinutosti koje prate ovu praksu.