PREOBRAŽAJ UMETNOSTI I ULOGA TEHNIČKE REPRODUKTIVNOSTI

Apstrakt

Predmet ovog rada je rasprava između Valtera Benjamina i Teodora V. Adorna o ulozi tehničke reproduktivnosti u propadanju tradicionalne forme autonomne umetnosti i nastanku nove, masovne. Zadatak je eksplikacija suprotstavljenih stanovišta koja su po ovim pitanjima zauzela dvojica teoretičara o vrednosti masovnih medija, fotografije i filma, kao i njihovog potencijala za promenu društvenih odnosa. To je spor između dva alternativna tumačenja modernog umetničkog iskustva. Iako je i Benjaminovo i Adornovo shvatanje dijalektičko, razlika među njima je što prvi konstruiše progresistički i oslobađajući, dok drugi zagovara kritički model interpretacije autonomne i masovne umetnosti. U Adornovoj varijanti, masovna, tehnički reprodukovana umetnost, preobražava se u reakcionarnu pojavu, kojom aparat kulturne industrije poništava slobodu individua.