PROBLEM TUMAČENJA U ONTOLOŠKOJ HERMENEUTICI

Apstrakt

Gadamerova ontološka hermeneutika postulira univerzalnost interpretacijeinkorporirajući klasične (fi lološku, jurističku i teološku) teorije tumačenja, fi lozofi juduha, fenomenologiju, nauku istorije i humanističku tradiciju u okvire jedinstveneistraživačke celine. Međutim, pitanje je u kojoj meri je Gadamerovo zasnivanjehermeneutike eklektičko? Autor nastoji da pokaže da se u heterogenom nizuhermeneutičkih rešenja koja čine fi lozofsku veličinu Istine i metode, nalaze mnogetuđe interpretacije, koje se kasnije pretvaraju u vitalne Gadamerove teze. Primeraradi - subjektivni i objektivni aspekt interpretacije; hermeneutički krug; problemaplikacije; ontološki aspekt razumevanja; veza bitka i jezika; izvornija interpretacijaŠlajermahera i Diltaja – nisu Gadamerova otkrića. Razmatrajući domete Betijevekritike, autor naglašava da je namera Gadamerove hermeneutike u ponovnombuđenju važnosti naučne svesti za ljudsku sudbinu.